داد خبر ـ مهدی رضایی: افزایش غافل گیر کننده ی قیمت بنزین در ساعت اولیه یک روز تعطیل, ولادت حضرت محمد(ص) و امام جعفر صادق(ع) یکباره شُکی به افکار عمومی وارد آورد تا دوباره نگرانیها از وضعیت اقتصادی بازار بی ثبات این روزهای کشور و دغدغه ی بیشتر شدن شکاف طبقاتی در دو بُعد یعنی اقتصادی و اجتماعی و همچنین شیطنت هایی مبنی بر نارضایتی دینی را به شکلی کاملا سیاسی به همراه داشته باشد.

متفکران و تصمیم گیرندگان این طرح با بی تدبیری علاوه بر نادیده گرفتن مردم و با لابی گرایی در مجلس خطر چنین تصمیمی را برای خود به حداقل و برای مردم چند برابر کردند تا در ادامه تند روی و لج بازی های سیاسی دولت که در ادبیات و صحبت های آقای روحانی در سفر آخر ایشان به یزد نیز مشهود بود، را به مرحله ی ظهور برسانند.

درست است با بهره برداری از پالایشگاه ستاره خلیج فارس ما در تولید بنزین خود کفا شدیم و حتی به جهت نیاز بازار کشورهای همسایه با توجه به تحریم های نفتی فرصت مناسبی برای صادرات این محصول حاصل شد که متاسفانه با مصرف بی رویه ی داخل و قیمت نازل بنزین و همچنین قاچاق آن مشکلاتی در این بخش متوجه این فراورده ارزشمند شده است و چه بسا اگر سهمیه بندی نمی شد پس از چند سال بعلت عدم سو مصرف دوباره وارد کننده می شدیم و به عقب بر می گشتم پس نمی شود به اصل طرح ایراد وارد کرد بلکه ضروری نیز بود ولی به جوانب اجرای این طرح اشکالاتی وارد است.

دلخوری مردم از این طرح با اجرای پلکانی در طی این شش سال که  با بروی کار آمدن دولت یازدهم به ناگاه متوقف شد می توانست به حداقل برسد و ترس مردم از گرانی دوباره اجناس و کالاهای اساسی و بی اعتمادی مردم به دولت را کاهش دهد.

عدم زمینه سازی مناسب و نادیده گرفتن حق مسلم مردم مبنی بر حتی خبری در ساعت واپسین اجرای این طرح نارضایتی ها را چند برابر کرد تا جرقه ای که به دست دولت ایجاد شده بود با هیزم فرصت طلبان به آتشی بزرگ در برخی از نقاط کشور مبدل شود و عزیزانی نیز در شهر های مختلف از این بابت جان خود را از دست بدهند و خانواده هایی نیز داغدار شوند و تنها و تنها باعث و بانی این حوادث در درجه اول متوجه دولت است و باید در فرصتی مناسب جوابگوی این خون ها و این نا امنی ها باشد.

شاید سوال پیش بیاید که چرا همه ی نگاه ها بطرف دولت معطوف شده است در حالی که رهبری نیز حمایت کردند؟!

باید به این نکته هم توجه کرد که رهبری از چه چیزی حمایت کردند؟

ایشان در درس خارج از فقه خود در مورد این طرح که حاصل تصمیم سه قوا بود با توجه به احترام به رای و منتخب مردم از این طرح که از مجرای قانون عبور کرده حمایت کردند نه از شخص خاصی و عاقلانه هم همین بود که غیر از این هم چیز دیگری نمی شد پیش بینی کرد و ایشان فرمودند که با توجه به نظرات متفاوت کارشناسان در این امر و اینکه سه قوا تصمیم گرفته اند و خود نیز سررشته و حق کارشناسی ندارند از این تصمیم حمایت می کنند و اختشاشگری را محکوم و بی امنیتی را برای هر جامعه ای مضر دانستند.

برخی از تحلیل گرها و حتی خود بنده هم بر این عقیده هستم که اگر رهبری از این طرح حمایت نمی کردند یا نظری مخالف این موضوع داشتند همانطور که در بحث برجام هم به صراحت اعلام کردند که خوشبین به مذاکره نیستند باز همین رویه را در پیش گرفتند و از دولت و از وزیر امور خارجه در چندین مورد حمایت کردند و در برخی از مواقع مواردی هم نکاتی متذکر می شدند مثل همین طرح اخیر نیز هم چنین کردند.

حال اگر غیر از این بود:

اول : بهانه به دست جریان مخالف نظام داده می شد که مردم سالاری در جامعه ایران فقط در حد شعار است و جایگاه خاصی ندارد.

دوم : کشور دو قطبی می شد و حتی تنش های پنهان برخی از احزاب و گروه ها آشکار می شد و کشور وضعیت به مراتب بدتری را به خود می دید.

سوم : بهانه به دولت می داد که اختیار کافی ندارد و از این بابت ناکارآمدی های خود را این چنین توجیه می کرد.

چهارم : به موجب همه ی تنش های بوجود آمده در صدد کنترل اوضاع بودند و قطعا در آینده صحبت هایی بیشتری در این خصوص از ایشان خواهیم شنید.

حق اعتراض و فرهنگ آن در کشور ما به گونه ای پیش نرفته است که حق طلبی و مطالبه گری حتی بی آن که منجر به تجمعات تنش زا و در پی آن اختشاشاتی به همراه داشته نتیجه بخش باشد.

فرهنگ سازی و در ادامه متولی و محیطی مناسب برای اعتراض در جامعه در نظر گرفته نشده است و در بیشتر مواردی که شاهد بودیم اعتراضات و تجمعات دچار بی ثباتی می شود و در پی آنها موارد و عواقب نامطلوبی بهمراه دارد که به هیچ نتیجه ای هم نمیرسد حتی معایب آن هم به مراتب چند برابر به مردم برمی گردد.