داد خبر _ عبدالخالق عبدالهی: حدود سه ماه  قبل یکباره خبر رسید که نوروزی فرماندار دشتستان عزل شده  و عصر همان روز هم جلسه تودیعش برگزار می‌شود. بگذریم از اینکه توی صف نانوایی هم آدم نمی‌تواند اینطور بی‌مقدمه و یهویی نان بگیرد؛ بالاخره شاطر اول باید خمیر کند، چانه بگیرد، خمیر را روی جِلَت پهن کند و به تنور بچسباند تا نان بپزد آنوقت  بدهد دست مشتری.

این نانوایی است  تا چه رسد به تشکیلات عریض و طویل استانداری و عزل فرماندار سیاسی‌ترین شهرستان استان. عزلی شبهه برانگیز و بی‌مقدمه، آن‌هم در یک روز تر و نمی و هول و ولای باران و سیلی  که از قبل هشدارش را  داده‌بودند و از قضا خود جناب استاندار شب قبلش  فرموده بودند "فرمانداران در این یکی _ دو روز بازدید‌های مرتب میدانی داشته باشند".

خلاصه اینکه  عزل هول هولکی نوروزی اگر نگوییم از  خامی و بی تجربگی جناب استاندار بود  با تخفیف می‌شود اسمش را گذاشت یک اقدام نسنجیده و کج سلیقگی محض.

این کار استاندار بد بود و اما بدترش اینکه هنوز سه ماه از آن روز نگذشته و تازه داشتیم از شوک این تار دادن و آن تنبک گرفتن درمی‌آمدیم که حالا خبر رسیده فرماندار دشتستان باز قرار است تغییر کند.

  کاش جناب استاندار یا لااقل خیل مشاورانش به این سئوال پاسخ می‌دادند، شما که می‌خواستید بوستانی را فقط  سه ماه  نگه دارید چرا اینهمه جار و جنجال کردید و اینقدر بالای انتصابش هزینه دادید؟ بوستانی از روز اول یا فرماندار بود یا نبود.

اگر بود چرا بعد از گذشت فقط سه ماه حالا می خواهید عزلش کنید؟ کجای مملکت دیده‌اید  فرمانداری را بعد از سه ماه از کار برکنار کنند؟ نفرمائید  از اول به عنوان سرپرست معرفی شده و قرار بوده  موقتی باشد که اصلأ پذیرفتنی نیست. چون، سابقه ندارد برای انتصاب یک  سرپرست، معارفه‌ای چنین  سنگین و مفصل  و پر و پیمان  بگیرند و اینهمه آدم دعوت کنند .

بنده  با فرماندار فعلی  هیچ صنمی ندارم و در این چند ماه فقط یکبار او را دیده‌ام. بود و نبودش هم به حالم هیچ فرقی نمی‌کند. اتفاقأ دوست و دستخور و همفکر خودتان است و از قدیم هم گفته‌اند مال خوب یا بد بیخ ریش صاحبش!

اما جناب استاندار عزیز،   آدم  ترشی هم  که می‌اندازد دو _ سه ماه باید بگذرد دبه را کمی تکان بدهد تا ترشی برسد.  فرماندار یک شهرستان که از یک دبه ترشی کمتر نیست که جنابعالی سه ماه نشده  دبه کرده‌اید و تسلیم فشارها  می‌شوید و می‌خواهید عزلش کنید.

  البته همه می‌دانیم جنابعالی و نماینده  دشتستان  مدتی است چنگ و بورید، اره می‌دهید و تیشه می‌گیرید  و به قول خودمان "نه فکر جون خُتونین  نه مالِ صاحب". اما چرا برایتان مهم نیست که چوب این لج بازی  و اختلافات شخصی فقط قلم ِ مردم بی نوای دشتستان  را می‌شکند و بس؟

آقای استاندار!

جنابعالی حتمأ بالای کار را می‌دانید پایین کار را هم می‌شناسید  و به قول عربها "اهل البیت ادری بما فی البیت " اما فکر نمی‌کنید با این روالی که در تغییر زود به زود فرماندار دشتستان پیش گرفته‌اید و معارفه پشت معارفه رقاط می‌کنید برای هیچ مدیری  نه تنها در دشتستان بلکه هیچ جای استان دل و دماغ و انگیزه‌ای برای کار باقی نمی‌ماند‌؟ گناه رخوت و بی‌انگیزگی  مدیران و  عدم ثبات  مدیریتی و اینکه امثال نوروزی و بوستانی‌ها اطمینان ندارد  آیا فردا هستد یا نیستد به گردن کیست؟ نوروزی به کنار، فکر می‌کنید واقعأ این رفتار با مدیر منصوب خودتان منصفانه است؟

 جناب استاندار!

چند سال قبل توی همین برازجان خودمان مرد بدذات و فتنه‌گری بود که مردم از دستش عاصی بودند. یکروز آن مرد به  بیماری حنجره مبتلا شد و صدایش گرفت. رفت پیش یکی از بستگانش و گفت: بیست میلیون تومان بهم بده تا عمل کنم بتونم دوباره حرف بزنم. قوم و خویشش جواب داده  بود: بعد یه عمری خدا خواسته صدات در نیاد و مردم از دستت آسایش داشته باشند حالا من بیام پول بهت بدم و تو کار خدا دست ببرم؟

جناب استاندار!

بنده از نظر تفکر سیاسی با شما و نماینده مجلس و سرپرست فرمانداری دشتستان اختلاف عقیده اساسی دارم پس منطقی است حالا که خودتان به جان هم افتاده‌اید توی کار خدا دست نبریم و بنشینیم گوشه‌ای و دعوایتان را تماشا کنیم اما  دلم می‌سوزد، برای مردمم و برای دشتستان عزیزم که باید تاوان این بی‌تدبیری‌ها را بدهند، دلم می‌سوزد .

جناب استاندار!

این خیلی خوب است که جنابعالی جهادی و انقلابی باشید اما در کنار انقلابی بودن، رعایت اعتدال و تامل و مزمزه کردن تصمیمات را نیز فراموش نکنید و اجازه دهید دوران مدیریتتان به قول فقها نه اطناب ممل باشد و نه ایجاز مخل.

در پایان امیدوارم پرونده  عزلهای  یهویی، شتابزده و  بی مطالعه مدیران دشتستانی  با تغییر نوروزی بسته شده باشد و بار دیگر شاهد غلیان احساسات و هیجانات موسمی در مجموعه استانداری و شخص استاندار نباشیم.

برای حسن ختام  دو  بیت شعر هم خدمتتان می نویسم ابیاتی که مثل آچار فرانسه به هر پیچی می‌خورد خصوصا پیچ چارپِخ هیجان و احساس و رعایت نکردن تشریفات اداری و اتخاذ تصمیمات عجولانه.

لطف بفرمائید اول گفتار را به کردار تغییر دهید  بعد  از قول شیخ اجل سعدی  بخوانید:
تامل کنان در خطا و ثواب

به از گویندگان حاضر جواب
مزن تا توانی به گفتار دَم

نکو گوی ، اگر دیر گویی چه غم ؟